Zoeken
Online
Inloggen
|
Door Kimmie op 18 December 2008 om 17:49
'k weet niet of je zit te wachten
op een vriendelijk woord van mij als ik jou oproep in gedachte maakt me dat veel beetjes blij voel het als ik jou zie zitten als ik je alleen maar ruik 't zit in honderdduizend vlinders die zoet zweven in m'n buik 'k heb je lief, m'n hele leven 't is veel meer dan "houden van" 't is alsof je in m'n bloed zit ik zonder jou niet leven kan jouw mooie ogen doen me smelten 't zet me zo in vuur en vlam ik voel het enkel bij jouw aanblik ik krijg het ook van Rotterdam 'k heb je lief 'k heb je lief 'k heb je lief wat moet ik zonder jou 't zijn vier hele kleine woordjes en al maakt je dat een beetje bang 'k heb je lief vier jaargetijden lang voel het heel vaak als jij opstaat of na een zomerse bui ik word al week bij de gedachte jij die loopt in m'n lievelingstrui 't is mijn hand die jij plots vastpakt als ik domweg naast je fiets 't komt ook, dat is nou het gekke, zelfs door helemaal niets 'k heb je lief 'k heb je lief 'k heb je lief wat moet ik zonder jou 't zijn vier hele kleine woordjes en al maakt je dat een beetje bang 'k heb je lief 14 bloemencorso's lang ik proef het tijdens ons zoenen of als je plotseling lacht ik zie het in vallende sterren na heftig vrijen in de nacht 't is die tinteling, dat briesje maakt jou helemaal voor mij ik denk als ik jou zo zie lopen God, d'r gaat een engeltje voorbij 'k heb je lief 'k heb je lief 'k heb je lief wat moet ik zonder jou 't zijn vier hele kleine woordjes en al maakt je dat een beetje bang 'k heb je lief 1001 nachten lang Één van mijn mooiste dromen is oud te worden met z'n twee dat die maar uit mag komen ik heb je lief tot na de AOW 'k heb je lief wat moet ik zonder jou 't zijn vier hele kleine woordjes en al maakt je dat een beetje bang 'k heb je lief 104 kerstbomen lang 'k heb je lief 'k heb je lief m'n hele leven lang. Met dank aan Paul de Leeuw.
Door Kimmie op 27 November 2008 om 16:50
Iedere keer weer!
Iedere keer weer dat beetje meer ... Ik meende mijzelf door en door te kennen, ik ben daarbij ook heel eerlijk naar mijzelf maar, het tegengestelde blijkt waar te zijn, ik hou mijzelf staande door vele vrolijke praatjes, ik gooi er een portie bluf over heen en zo leid ik mijn leven, dag in, dag uit ... Zo zijn er bepaalde mensen in mijn leven welke over de gave beschikken hierdoorheen te prikken, zij zien zomaar zonder er enige moeite voor te hoeven doen, mijn ware ik, zij kijken, bij wijze van, in een keer door mij heen! Zo ook deze Man, deze mooie Man in mijn leven ... ook Hij is in het bezit van deze bril, de bril om mij in mijn geheel te doorzien! De dag zoals we deze afgelopen week hebben mogen ervaren behoort bij een van mijn mooiste dagen in mijn leven. Niet alleen hetgeen Hij bij mij heeft weten los te maken qua lust en pure geilheid, maar ook qua gevoel ... Ik merk aan mezelf dat ik steeds meer verzot raak op Hem! Iedere keer weer! Iedere keer weer dat beetje meer ... Op weg naar de stad waar we elkaar gaan treffen, realiseer ik mij dat het zo ontzettend bijzonder is wat wij tot nu toe in deze korte tijd hebben opgebouwd, de liefde die ik voel voor Hem, de vriendschap ... de liefde welke Hij voelt voor mij, de vriendschap ... Via een smsje stelt Hij voor mij op te komen halen met Zijn auto in de, voor mij, dichtsbijzijnde stad. Het moment ik deze regel tot mij door laat dringen, zorgt ervoor dat alles in mij een dubbele salto achterover maakt, voorover ... ... alle kanten uit! -kimmie, Hij komt mij halen!- -Hij komt zomaar mijn kant uit, om mij op te halen en vervolgens via deze gigantische omweg bij ons huisje terecht te komen!- -Hoe kan ik mijn gevoel weergeven in dit verhaal, hoe kan ik duidelijk maken wat er door mij heen ging op dat moment ... ?- Op deze manier verspillen wij geen enkele minuut, op deze manier wordt de tijd het meest optimaal in gebruik genomen door ons, de gesprekjes, welke wij normaal gesproken pas gaan voeren op de afgesproken plaats, zouden nu al kunnen beginnen in Zijn auto, op weg naar, ons eindstation voor die dag ... Ik zou Hem reeds op de heenweg, welke ongeveer twee uur duurt, mogen aanraken, mogen zien, mogen liefkozen, ik zou reeds op de heenweg van Hem mogen genieten, genieten, puur van ons samenzijn! En alsof dat nog niet alles is, na het samensmelten van onze lichamen en interesses in en voor elkaar, is er ook nog de terugweg, welke wederom ongeveer twee uur duren gaat! Ik geloof dat er op dat moment al iets in mij gebeurde, dat moment van dat smsje, dat moment toen deze regel tot mij door drong, op dat moment is het gebeurt, op dat moment groeide de berg van verliefdheid tot een hogere hoogte ... Hoe slecht het voor een mens ook mag zijn, ik geniet ervan wanneer mijn Meester een sigaret opsteekt, deze geur in Zijn auto, in combinatie met Zijn geur laat mij in het voorstadium komen van mijn lust, mijn sterke verlangens naar Hem. Ik krijg de behoefte dit genot met Hem te delen ... wil van deze zelfde peuk een trekje nemen. Hoe slecht het voor een mens ook mag zijn! Ik kijk links van mij en zie een stoere man, een strakke blik op de weg, de sigaret welke het genoegen heeft te mogen liggen op Zijn volle, zachte lippen ... Ik voel het aankomen, voel hoe mijn verliefde gevoelens mijn lichaam overnemen, voel hoe mijn lust mij innerlijk gaat besturen, hoe mijn lichaam zich aanpast aan Hem, mijn meest onderdanige gevoelens groeien tot een hoogtepunt, ik voel dat ik van Hem wil zijn, nee niet kimmie, ja dat ook niet te vergeten, maar ik voel de behoefte om mijn dagelijks leven met Hem te willen delen ... Zijn tweede deel te mogen zijn! Iedere keer weer! Iedere keer weer dat beetje meer ... En dat terwijl mij een aantal avonden vantevoren de angst bekroop dat Hij genoeg had van mij!? -Wat was er toch in Zijn manier van schrijven, zijn welgemeende interesses in mij leken ineens gedeeld te worden met iets, of was het iemand (?) anders ... Was Zijn gevoel minder geworden? Was Zijn gevoel totaal weg misschien? Wat was er aan de hand, waardoor er bij mij angst om de hoek kwam kijken?- Ik had het gewoon totaal verkeerd gezien, -niet zoveel nadenken kim!- nam ik mijzelf op dat moment voor! -Zie Hem hier nu naast mij zitten, er is niets aan de hand! Ik heb het totaal mis, Hij is nog steeds gek op mij, ik op Hem, dus waarom die onzekerheid zo ineens?- -Toch ... ?- Ook ik ben in de mogelijkheid, blijkt nu, Hem aan te voelen. En dat op zo'n afstand, de afstand tussen onze thuisadressen! De afstand tussen onze twee mobieltjes ... Hem aanvoelen via een sms bericht ... Blijdschap, geluk, vreugde, een vrolijke bende in Zijn auto na het beluisteren van Zijn verhaal, dit is zo mooi, ik ben zo blij, blij voor U! Dit moois gun ik U van harte, welgemeend uit het diepste laagje van mijn hart ... Ik kijk naar Hem, Hij straalt, ik zie Zijn emotie, Zijn geluk ... Goed had ik Hem aangevoeld, mijn gevoel liet mij dus niet in de steek, echter de conclusie om te denken dat ik uit Zijn zicht aan het verdwijnen was, was geheel onterecht ... totaal verkeerd gezien, was geheel onterecht! Maar ja, iedere keer weer! Iedere keer weer dat beetje meer ... Iedere keer word ik dat beetje meer verliefd op Hem, iedere keer zie ik meer op tegen het afscheid, iedere keer scheurt mijn hart in duizend stukjes, bij het tikken van de klok, bij het lezen van de tijd. Zijn muziek klinkt in mijn oren, ons nummmer, een aantal keren achter elkaar, ik voel me zielsgelukkig, gelukkig en trots! Is it getting better Or do you feel the same? Will it make it easier on you now? You got someone to blame You say one love, one life (one life) It's one need in the night One love (one love), get to share it Leaves you darling, if you don't care for it Did I disappoint you? Or leave a bad taste in your mouth? You act like you never had love And you want me to go without Well it's too late, tonight To drag the past out into the light We're one, but we're not the same We get to carry each other Carry each other One ... Have you come here for forgiveness? Have you come to raise the dead? Have you come here to play Jesus? To the lepers in your head Well, did I ask too much, more than a lot? You gave me nothing, now it's all I got We're one, but we're not the same Well we, hurt each other Then we do it again You say Love is a temple Love is a higher law Love is a temple Love is the higher law You ask me to enter Well then you make me crawl And I can't be holding on To what you got When all you got is hurt One love One blood One life You got to do what you should One life With each other Sisters and my Brothers One life But we're not the same We get to Carry each other Carry each other One ... One love ... De tekst mag dan wel niet passen bij onze gevoelens, maar de muziek ... geweldig ... Dit nummer, gemengd met de passie en de liefde voor Hem, de zweverige geur van Zijn sigaret, het samenzijn van Hij en ik,die dag, brengt mij dusdanig van mijn stuk, gooit mijn leven op dat moment dusdanig overhoop! Ik wil niet meer zonder Hem, ik wil onze levens laten samen vloeien, laten samensmelten tot een, tot One love, one life ... Conclusie: Iedere keer weer! Iedere keer weer dat beetje meer ... Ons huisje in zicht, de deurklink nog in de hand: een uitbarsting, een explosie, een ontploffing! Een opeenvolging van schakelen en genieten, schakelen tussen Hij en kimmie, tussen jij en ik, wanneer ik buiten mij zelf zou treden en dit schouwspel zou bekijken, zou ik het niet kunnen volgen, ik zou me afvragen: -wie is wie-? -Wat is hier gaande? Is dit een spel tussen een Meester en Zijn subje, een liefdesspel tussen twee geliefden?- Wat het was doet er eigenlijk niet toe, het was meer dan liefde, het was het hoogtepunt van lust, passie, liefde, pure gevoelens, oprecht en echt ... opgebouwd uit een vriendschap, die vriendschap van slechts een paar maanden oud! Heerlijke momenten, van iedere minuut genoten, liggend in mijn kuiltje in de overgang van Uw nek naar Uw schouder, zittend tegen U aan, een nieuw kuiltje ondekt, tegen U aan, op onze bank ... koffie ... sigaret ... Uw geur ... onze naakte lichamen, bloot, tegen elkaar aan ... Ik wil niet meer zonder Hem, ik wil onze levens laten samen vloeien, laten samensmelten tot een, tot One love, one life ... Wederom die conclusie: Iedere keer weer! Iedere keer weer dat beetje meer ... Ik kijk links van mij en weer zie ik die stoere man, een strakke blik op de weg, Zijn stem klinkt in deze kleine ruimte, rijdend door een klein chaotisch dorpje, de telefoon gaat over ... Ik luister naar een gesprek tussen twee mensen, gelukkig en trots op datgene wat komen gaat. Ik luister naar Zijn stem, Zijn woorden, Zijn liefde. Hij is trots, zo trots en o zo gelukkig! "Dit vind je toch niet erg kim?" "nee Meester, nee lieverd, zeker niet ... zeker niet!" Zo zijn er bepaalde mensen in mijn leven welke over de gave bezitten hierdoorheen te prikken, door mij heen te prikken, zij zien zomaar zonder er enige moeite voor te hoeven doen, mijn ware ik, zij kijken, bij wijze van, in een keer door mij heen! Zo ook deze Man, deze mooie Man in mijn leven ... ook Hij is in het bezit van deze bril, de bril om mij in mijn geheel te doorzien! Ik meende mijzelf door en door te kennen, ik ben daarbij ook heel eerlijk naar mijzelf maar, het tegengestelde blijkt waar te zijn, ik hou mijzelf staande door vele vrolijke praatjes, ik gooi er een portie bluf over heen en zo leid ik mijn leven, dag in, dag uit ... Maar als ik echt eerlijk naar mijzelf zou kijken, gooi dan maar dat stukje bluf weg, roep maar niet zo stoer dat alles je koud laat, laat nou eens zien die zwakke kant, geef nou maar toe dat dit hoofdstuk je pijn doet, dat je je misselijk voelt, misselijk van hetgeen er gezegd werd, via de telefoon in deze kleine ruimte, in Zijn auto. Misselijk van mijzelf omdat ik dit zo voel ... Hij is trots en niet zo'n klein beetje, en het vervelende (voor mij althans, als ik even lekker egoistisch mag zijn) is, dat dat trotse gevoel alleen maar meer en meer wordt ... wat zeg ik? meer, veel veel veel veel meer ... trots zal Hij zijn, zo trots is Hij nog nooit geweest, nooit eerder kende Hij dit geluk, dit gevoel ... en ja, ik gooi het eruit: niet met mij, maar ... ... Ik ben rot van binnen dat ik dit zo voel, ik ben ziek van binnen, zo mag ik dit niet voelen! O begrijp mij niet verkeerd, ik ben zo blij voor Hem, dat is het niet, dat is juist het verwarrende van alles, ik wil Hem overspoelen met alle mooie dingen van dit leven wat op Hem ligt te wachten, Hij is nu in de vooravond van iets geweldigs moois, iets wat ik reeds heb mogen ervaren, waarvan ik dagelijks geniet, iets waarvan ik reeds op de hoogte ben, iets wat ik heb mogen ervaren, maar niet met Hem, maar ... ... Ik zou Hem willen overladen met leuke tips, nieuwtjes, snufjes en anekdotes, met foto's en kadootjes, dat meen ik uit het diepste laagje van mijn hart! Alleen, o hemel, ik ben zo rot van binnen ... Niets liever zou ik willen dat Hij dit gevoel welke meer, veel veel veel veel meer zal gaan worden, voor mij zou voelen, met mij zou hebben, wij samen, samen een, tot een... one love, one life ... Voor het eerst in mijn leven was ik zo jaloers als maar kon, het toppunt van jaloersheid heet die avond "kim"! Ik wil Hem niet loslaten, ik wil bij Hem zijn, bij Hem blijven, Zijn leven en mijn leven maken tot ons leven! Ik ben verliefd en hoe ... Ik herken mijzelf niet meer ... Nooit had ik gedacht, nooit had ik dit voorzien maar, Iedere keer weer! Iedere keer weer dat beetje meer ... alleen deze keer ... o zo veel meer ... Lieve Meester, lieve jij, ik ben zielsgelukkig en ontzettend trots dat U dit moois in het leven treft, gerust ben ik, wetende dat dit geluk voor U is weggelegd, ik zal er voor U zijn, ik wil er voor je zijn, Ik schuif mijn gevoel, mijn emotie aan de kant, bel mij, vraag mij, maakt niet uit hoe en wanneer: ik ga voor U van dit moois HET moment in Uw leven maken! Ik hou mij op afstand, zo vind ik dat dat hoort, maar weet dat ik er ben, weet dat ik er wil zijn voor U, bel mij, vraag mij, maakt niet uit hoe en wanneer! Ik ben gelukkig voor jullie! Ik ben trots op jullie! Zo trots en zo gelukkig! Lieve Meester, lieve jij ... ik hou van jullie, jullie allebei! xje kimmie en ik.
Door Kimmie op 16 November 2008 om 14:40
Soms ontmoet je iemand heel speciaal,
iemand die jou rust geeft, iemand heel lief en sociaal, iemand die jouw gevoel doorheeft. Iemand die een verrijking is in je leven, iemand die je troost bij verdriet, iemand die je een weerwoord kan geven, iemand die blij voor je is als je geniet. Soms vind je die persoon, al dat al maakt me heel erg blij, dat jij dat bent diegene voor mij. Geschreven door mijn klein nichtje, speciaal voor mij. Ik geef dit gedicht door aan Hij, die ene bijzonder iemand voor mij, Hij, mijn Meester ... kimmie.
Door Kimmie op 8 November 2008 om 0:41
Je hebt wel eens van die momenten,
dat je zoveel zou willen doen ... dat je zou willen dat de dag een week duurt, er aan de nacht geen einde komt. Dat je die dag mag doen wat jij wilt, zonder stop, zonder oordeel. Hoe ik zo'n dag zou vullen? Zo'n dag zit volgepropt met liefde, met lezen, met dansen, met schrijven, met eten en veel drank, met vrijen, met wandelen, met praten, met spelen, met kijken, met genieten, met zingen, met samenzijn, met zwemmen, met rusten, met liefkozen, met massages, met slapen, met dromen, met muziek, met fotograferen en met springen ... liefde, lezen, dansen, schrijven, eten met veel drank, vrijen, wandelen, praten, spelen, kijken, genieten, zingen, samenzijn, zwemmen, rusten, liefkozen, massages, slapen, dromen, muziek, fotograferen en springen ... met mijn Meester! Gezien Uw kracht, welke U mij iedere keer weet te betoveren, wil ik U vragen, tovert U voor ons zo'n dag? kimmie.
Door Kimmie op 18 Oktober 2008 om 23:16
Vandaag is de dag.
Vandaag is de dag aangebroken dat alles anders zal gaan lopen, niet zoveel anders misschien, maar anders voor een ieder om mij heen, hier in mijn eigen nestje. Vandaag is de dag gekomen, dat ik weer ben wie ik eigenlijk ben, staat dit je aan, dan blijf gerust, en anders, "verlaat mij ... alstublieft!" Ik kies voor mijn wezens, voor DIE mensen om mij heen, waarvan ik weet, zij zien mij graag. Tegen hen zeg ik dan ook: "Vandaag is de dag gekomen, dat ik weer ben wie ik ben, neem plaats en drink een slok, vanaf vandaag begint MIJN tijd!" kim.
Door Kimmie op 18 Oktober 2008 om 23:11
Zij,
Zij weet niet van mijn bestaan. Doch wil ik Haar zo graag bedanken, bedanken voor alles wat Zij doet, bedanken voor al die steun, iedere dag weer, bijna iedere minuut, meer dan vijftien jaren lang, ook al zal Zij dit niet lezen, ik wil Haar bedanken voor al die tijd! Mijn aller grootste, mijn steun en toeverlaat, Jij die mij kent helemaal, Jij die mij kent door en door, alleen ... Zij, Zij weet niet van mijn bestaan. Een paar jaren terug vertrok mijn Alles, hij ging reizen door't heelal, hij ging reizen, maar keerde nooit meer terug. Vol verdriet was ik ... maar, in die tijd was Jij er voor mij, zo vaak aan mijn zij, iedere minuut van de dag, aan iedere kant van mij. Zij die mij zo goed kent, Zij betekent alles voor mij. alleen ... Zij, Zij weet niet van mijn bestaan. Ieder gesprek, uren lang, vol details en zoveel meer, iedere traan, iedere lach, Jij die alles weet van mij. Ik die alles weet van Jou, alleen ... Zij, Zij weet niet van mijn bestaan. Zij kijkt mij aan en weet wat ik bedoel, Zij ziet mijn woede en mijn angst, Boos als ik word, uit frustratie en verdriet, ook DIT weet Zij van mij. Weer die hulp aan de lijn, vanmiddag een heel uur lang, onvoorwaardelijk, en positief, ik bloei weer op, mijn borst vooruit, zo goed ken Jij mij. Alleen ... Zij, Zij weet niet van mijn bestaan. Zij, die mooie lieve vrouw, een echtgenote, zo pas getrouwd, ik werd het meisje aan Jouw kant, Jouw meisje, Je tweede hand. Jij, die mooie lieve vrouw, een vriendin als geen ander, al zoveel jaren lang, bedankt voor alles zeg ik nu, maar weet je dat niet al lang? Wanneer vertel ik Jou, mijn aller grootste geheim? Wanneer vertel ik Jou wie ik eigenlijk ben, want, Zij, Zij kent mij goed, zo door en door, alleen ... Zij, Zij weet niet van mijn bestaan, Zij kent mij niet. Zij weet niet wie ik ben. Bedankt vriendin van mij! Voor alles wat ik kan doen voor Jou! Voor alles wat Jij doet voor mij! kim.
Door Kimmie op 17 Oktober 2008 om 15:43
Je voelt het als je opstaat,
je merkt het eigenlijk meteen, het wordt weer zo'n dag gevuld met kriebels, het wordt weer zo'n dag gevuld met lust, met vuur, met passie, met drang naar ... -Doe maar gewoon kimmie, gooi het er maar uit!- Ik loop te zingen door de kamer, kijk naar mezelf hoe ik zweef, zie het leven tegenmoet vanaf een zonnestraal, een dag voor kimmie! -Oke, ik gooi het eruit- , "ik ben een beetje geil!" Zo'n dag, zo'n dag is het ... Als geen ander kent Hij mij door en door, een lieve ochtend groet, een sms, een knipoogje en een lach, een zoen op afstand dan maar deze keer, een zoen van mijn Meester, zomaar weer! Een sms met de volgende tekst: "ik ben een beetje geil!" Zoals ik zei, als geen ander kent Hij mij door en door ... Voelt Hij mij aan, maakt niet uit waar ik ben, ik weet wat mij te doen staat nu, ik weet wat ik ga doen ... Zo'n dag, zo'n dag is het ... Ik geef nog tussen de regels door, een kleine hint naar Hem, Hij van wie ik weet, - we hebben zin in elkaar, nu, over een uur, vanmiddag, vandaag en volgend jaar ... - Ik krijg zelfs een sms nog terug, met de opdracht om te doen, te doen wat ik eigenlijk al weet ... te doen iets voor elkaar! "Voor over buigen jij, kimmie, hier over deze bok heen!" Ik voel hoe Hij mijn polsen vastmaakt aan de houten poten van het voorwerp waar ik op lig, mijn benen trekt Hij open, wijd open ... aan iedere poot een enkel, stevig vast! Ik voel hoe mijn intieme plekjes openstaan, bloot voor het oog van mijn Meester. Een gek gevoel, mijn buik platgedrukt op deze stof, hard en koud, het voelt aan als een lederen bok, niet al te groot maar net genoeg om mijn hoofd half erop te laten leunen, zijwaarts, mijn linker zijkant van mijn gezicht voelt hetzelfde als mijn buik, de harde koude gladde bok. Iets waar ik altijd over gefantaseert heb, op deze manier gebonden te worden door een iemand, een Hij, een Meester, mijn Meester! Als kind zag ik een film, ergens gruwelde ik ervan: -Jongens rennend door de gymzaal, de grote lege hal in hun school. Touwen slingerend door deze zaal, een klimrek aan de muur, jongens rennend door de gymzaal, een bok in het midden van deze grote lege hal, een jongen met de billen bloot, huilend, huilend op deze bok, geslagen door zijn Meester, voor straf, de andere drie veroordeelden wachtend in een rij, kijkend naar dit schouwspel, huilend in een rij, rode oortjes, bolle wangen, rood ... zo rood als hun billen, hun billen die deze straf moeten doorstaan, jongens rennend door de gymzaal, grote rondjes in het rond, grote rondjes erom heen, grote rondjes om dit schouwspel heen ...- Ik kon er destijds niet goed naar kijken, sprong uit mijn stoel en zette snel een andere zender op, alleen dat beeld, dat ene beeld is mij bij gebleven ... Dat beeld heeft mijn fantasie veroverd, jarenlang ... tot vandaag de dag, het beeld van deze jongen op die bok ... Net als ik nu, hier zoals ik lig, vast gesnoerd op diezelfde bok, mijn ogen zwart door het doek, een doek voor mijn mond. "Ik zie, je bent geil, mijn meisje lief, of zal ik je sletje noemen? Een naam die past je beter, kimmie! Het vocht druipt uit je kutje, tot je nauw gaatje toe! kimmie toch, wat ben jij geil, klein sletje van Mij!" Ik voel hoe Zijn hand in mijn kutje graaft, Zijn duim op mijn nat gezwollen plekje, Zijn veel te harde staaf tegen de ingang van mijn kleine, TE kleine ingang ... -Nee, niet doen Meester, niet zomaar in een keer, open mij eerst met een kleine dildo ... of iets, iets, maakt niet uit wat, maar niet Uw Heer zomaar zonder pardon!- Een tik op mijn billen, hard, voor straf ... een tweede volgt! -Kan Hij mijn gedachtes lezen, wat doe ik nu verkeerd?- "Ontspan kimmie!" klinkt Zijn stem door de ruimte, "Kom op, dit is niet je eerste keer!" Zijn hand, dieper in mijn warme grot, Hij die mijn sappen verdeelt, verdeelt over de gehele oppervlakte van mijn intieme plekken, voorbereidend op wat komen gaat. Ik hoor hoe Hij Zijn sigaret uit duwt in het bakje, vlakbij mijn oor, het kleine knetteren van een dovend vuurtje, de geur ... terwijl ik lig te wachten, te wachten op Hem, ik ben fysiek weliswaar aanwezig, dat moet zo zijn, ik voel hoe Zijn hand mijn billen bewerkt, in de verte hoor ik het slaan ... Geestelijk ben ik echter vertrokken naar een plekje waar ik nog nooit eerder ben geweest, een plekje hoog boven de wolken, in een lieflijk land, waar je zaligheid, liefde en genot kunt proeven, kunt zien, kunt ervaren ... daar ben ik geland. "Hoeveel slagen heb je gevoeld, kim?" "Hoeveel Meester? oh hemel, geen idee ... ik lag te genieten van Uw hand, ik lag te genieten van Uw daad, ik lag te genieten heel ver weg ..." Een pijnscheut door mijn lijf, enorm en groots, een steek, iets onbevattelijks groots ... een gil van mij, hard maar kort. Een pijnscheut door mijn lijf, in het onderste gedeelte van mijn buik, niet te omschrijven, zo groot, groot maar kort net als mijn gil. Een pijnscheut in mijn klein intiem gaatje, mijn nauw gaatje, zomaar zonder pardon! Het is echter maar heel kort, dan ik voel de kadans van Zijn lichaam, Zijn edele delen tegen mijn bil, ik voel het ritme van Zijn lijf ... "Je straf, klein sletje, dit is je straf, in het vervolg ga je tellen, in het vervolg staat leren VOOR genot, in het vervolg ga je tellen, Mijn meisje, is dat duidelijk, kimmie?" Antwoord geven ging niet meer, antwoord geven hoefde ook niet meer, Zijn gezwollen staaf op en neer, Zijn vingers in mijn kutje, Zijn duim die over mijn dik bolletje wreef, mijn buik deed raar, iets wat ik op merkte vanaf dat mooie land vanwaar ik zat te kijken naar beneden, vanwaar ik mijzelf zag liggen, op die bok, zo naakt, zo bloot, zo open ... Mijn buik deed raar, mijn lichaam schokte, mijn adem werd mij ontnomen door mijzelf, ik wilde mijn benen tegen elkaar aan drukken, dit lukte voor geen kant, -ik lig vast op een bok- , -weet je nog, kim?- Een combinatie van puur genot, deze drie delen van mij genomen, genomen door de kenner van mijn ziel, genomen door mijn Meester, DE combinatie van puur genot, van een explosie als geen ander, iedere keer weer, diezelfde golf, die golf in mijn buik. Langzaam ebt hij weg, die golf, langzaam ... Voor het eerst voel ik een warme gloed door mijn nauwste gang, zo warm, zo mooi, zo fijn, een laatste stoot, Zijn lichaam valt voorover, leunend op mij, op die bok, die bok in deze ruimte, die bok uit mijn fantasie, die bok uit die grote lege hal, diezelfde bok ... Ik ben nog steeds niet terug, terug uit dat zalige land, -Ik kom nog te laat Meester, help mij, snel, haal mij terug, zet mij terug op aarde met twee voeten, twee voeten op de grond, diezelfde grond als waar U staat, haal mij terug om U te bedanken, haal mij terug om U te zoenen, haal mij terug of laat mij voor eeuwig daar ...- Hij roept mijn naam, mijn dagelijkse ik, langzaam, net als die golf, kom ik bij, nader ik het station, mijn thuis basis, langzaam open ik mijn ogen en kijk ik Hem aan, opgerold als een kind, dicht bij Zijn hart daar ligt mijn hoofd, opgerold als een kind, Zijn armen om mij heen, Zijn warmte, Zijn lichaam tegen het mijne ... Mijn vingers hebben hun best gedaan, genoten van de warmte, de warmte in mijn grot, de grot van het genot, genoten van mijn plekje, het plekje van het genot. Mijn vocht loopt langzaam langs mijn vingers, langs mijn benen, een druppel, ik vang hem op, mijn vingers naar mijn mond, ik lik ze, ik duw ze ver, ik duw ze diep, zout, nee zoet, hoe kan ik het omschrijven, deze smaak, de smaak van mijn sap, de smaak van mijn binnenste ik, de smaak die ik dankzij mijn Meester proeven mag, de smaak van mijn sap, het sap van Hem, het sap van ons ... Mijn telefoon gaat over, een klein belletje brengt mij terug in de tijd, terug in het hier en nu, een sms, een sms van Hem. Als geen ander kent Hij mij door en door, een lieve middag groet, een knipoogje en een lach, een zoen op afstand dan maar deze keer, een zoen van mijn Meester, zomaar weer! Mijn benen opgetrokken en open, zittend in deze stoel, mijn benen krampachtig, maar zo blij, als twee slappe doeken vallen zij om, liggend op die stoel, die stoel van puur genot, puur genot die paar kleine minuten, die leken als ik terug denk op een uur, een uur te kort, altijd te kort voor deze zalige dag ... Zo'n dag ... Zo'n dag is het ... Ik neem een slok van mijn koude koffie, mijn smaak nog in mijn mond, de geur nog in de kamer, de geur nog aan mijn hand. Een geur die zo mooi past, past op zo'n dag ... Zo'n dag als vandaag! Bedankt lieve Meester voor dit genot, voor deze smaak aan mijn vingers, voor deze smaak aan mijn hand, voor deze smaak van zoet plezier, van zoet genot! Bedankt lieve Meester voor deze dag, zo'n dag, zo'n dag is het ... zo'n dag als vandaag! kimmie
Door Kimmie op 15 Oktober 2008 om 13:22
Waarom blijf jij mij volgen?
Waarom laat je mij niet los? Vergeet wat er is gebeurd, vergeet mijn naam en wie ik ben. Ik kwam je tegen, het klikte hier en daar, ik vroeg je om hulp, Gretig zei je: "ja!" moest ik daarvoor jouw vuur doorstaan? Ik zal en kan niet ontkennen, je verhalen wonnen van mijn angst, je verhalen deden mij geloven, geloven in ons. Hoezeer ik ook aangaf niet meer te willen, je bleef komen, stevig hield jij mij vast, je hoopte op zoveel meer, zoveel meer dan wat mogelijk was. Ik verzon 1000 en 1 zinnen, bleef staan in weer en wind, echter het is nu genoeg, ga en kijk niet meer om! Zet je zinnen op een ander, kijk vooruit en ga door, door met het zoeken naar diegene, die ook jouw leven doet stralen. Ervoor zorgt dat je dag begint met de zon, eindigt met vogels die vrolijk hun lied zingen tijdens het bouwen van hun nest. Laat mij daarom varen, ik smeek het wederom, geen angst meer aan mijn zijde, maar ga en kijk niet meer om! Ik vertelde je het verhaal over een Prins en Zijn meisje, De Prins die mijn Meester is, Willem en Zijn meisje kim, een kijkje in dit leven, gaf je weer een reden, een reden om te blijven volgen, een reden om mij vast te houden maar, ik reken op je waardering, waardering en respect ... alsnog! Laat toch gaan die gekke meid, kijk vooruit en ga door, door met het zoeken naar diegene, die ook jouw leven doet stralen. Ervoor zorgt dat je dag begint met de zon, eindigt met vogels die vrolijk hun lied zingen tijdens het bouwen van hun nest. Mijn vertrouwen heb je, ondanks alles wat er is gebeurd, ik ben geen slecht mens, geen verrader en neem geen wraak. Ik bedank je voor je hulp en je steun, de hulp en steun voor Phillippe, ik bedank je voor je vriendschap, de vriendschap voor hem en zijn kleine pure wezens. Ik bedank je voor de lessen die ik heb geleerd, ik vraag je echter nog eenmaal om je hulp: Waarom blijf jij mij volgen? Waarom laat je mij niet los? Vergeet wat er is gebeurd, vergeet mijn naam en wie ik ben ... Vaarwel, beste heer, tot ziens, misschien tot nooit meer ... Kim |