^M BDSMfan
BDSMfan
Zoeken


Online
  • Gebruikers: 0
  • Gasten: 15
Inloggen

Gebruikersnaam:


Wachtwoord:

Wachtwoord vergeten?

Door Kimmie op 22 Maart 2009 om 0:42
Ever since I met you I’ve been waiting for the snow to fall
Waiting for the moon to call the sun out of my eyes
And I cant help but wonder why you would spend your days with me
Why you would have your way with me why you’re with me at all
And I wish it was forever, but nothing lasts forever
At all, no

I know our time is now
Still I tell myself somehow
This thing won’t end as it began
You’re still here when summer ends



Als een schaduw loop ik achter mijn Meester aan,
Zijn geruststellende hand zoekt de mijne op,
alsof Hij voelt waar ik zo’n behoefte aan heb,
een golf van warmte, van geluk doorspoelt mijn lichaam …

Ons huisje in zicht, op loopafstand, daarachter verscholen diep in het bos …

Sterk voel ik mij, als vrouw, als Zijn subje,
echter straal ik dit blijkbaar niet uit,
mijn rode blosjes en te snel kloppend hart, verraadden mijn daadwerkelijke gemoedsrust …



De deur valt in zijn slot, hier sta ik dan, verscholen achter mijn Meester, beschermend en vertrouwd.

Een benedenverdieping, een zolderkamertje, een wereld opent zich voor mijn ogen.
Dit huisje gevuld met de juiste combinatie van genot en pijn, van rust en comfort,
weliswaar eenvoudig van opzet, maar in mijn visie,
perfect aansluitend bij onze behoeftes en sterke verlangens …


Een douche, een twee persoonsbed afgesloten van de buitenwereld door een gordijn,
een televisie, een sofa en zelfs een keukenblokje om een eventueel langer verblijf mogelijk te maken.

Mijn ogen blijven steken bij een stoel, een houten stoel, zeer oncomfortabel,
geplaatst zijwaarts van het televisiescherm …
Mijn ogen zorgen ervoor dat mijn gevoel beneden in mijn onderlichaam volledig de controle los laat van wat enigszins nog controleerbaar is,
mijn hart slaat in de versnelling, van drie zonder lastige doorschakeling naar zes …
Een droom gaat in vervulling op dat moment, ik realiseer mij hoe gelukkig ik ben, wederom,
een gevoel van thuiskomen, een thuisbasis, mijn thuisstation, dankzij mijn Meester …



Another day is dawning and I cant believe the light I see
You’re standing right in front of me, a wonder to my eyes and I
Don’t dare to look away, afraid that you might disappear
And you were never really here, It’s all been in my mind again
And I wish it was forever, but nothing lasts forever
At all, no

I know our time is now
Still I tell myself somehow
This thing won’t end as it began
You’re still here when summer ends



Langzaam en vol verwachting loop ik de traptreden op, welke leiden naar de zolderkamer,
mijn Meester wederom voorop,
mijn hand in de Zijne.


Fijne details,
kleine instrumenten,
kaarsen, verpakt in een zwart / rood kamertje, vol spanning en mysterie.
Meer dan genoeg om ervoor te zorgen dat mijn gevoel wordt omgezet naar erotische sappen,
welke een weg gaan banen door mijn lichaam,
om vervolgens via de enige weg naar buiten te sluipen.



“ Leg je armen in je nek, kimmie … spreid je benen voor mij, laat mij je lichaam keuren! “

Hoe gênant,
maar des te opwindend is het wanneer je vernederd gekeurd wordt door je Meester,
een geweldige golf van kriebels,
zenuwen en niet te verwoorden gevoelens gieren er door mijn lijf!

Ik voel hoe Zijn ogen over mijn lichaam glijden, mijn rug, mijn billen,
een hand, een aantal vingers trekken groeven in deze rondingen,
een hand, een vlakke hand, een slag!
Een hand, zacht, verzachtend en troostend.

Zijn vingers zoeken hun weg, langs mijn benen, de achterzijde, van boven naar beneden,
van buiten naar binnen, zij zoeken hun weg naar een warme diepte,
warm, heet, vochtig en nat.


“ kimmie, meisje, of zal ik je deze keer sletje noemen? Ben jij reeds zo geil?
Vertel mij eens kimmie, hoe komt dat zo? “

Heerlijk van deze vragen, vragen zonder concreet antwoord!
Daarom ook zal ik, wanneer mogelijk, deze vragen niet beantwoorden,
maar geniet ik in volle teugen van deze woorden in de juiste mix met de juiste pijn of vernedering.



“ In welke land zijn wij nu, kimmie? “
- Jee, wat een vraag, Meester, wat voor een vraag stelt U nu aan mij?
Laat mij genieten, laat mij zweven, heel alstUblieft, laat mij alleen met mijn pijn, mijn groots genot,
welke ik voel dankzij Uw hand op mijn roodgeslagen billen,
dankzij de kleine klemmen op mijn tepels,
de steken in mijn opgezwollen lipjes.-


-Meester, ik zweef, ik weet het zeker, ik ben niet meer op deze aarde,
Ik zie niet waar ik ben, het is donker voor mijn ogen,
maar wel weet ik dat ik de zevende hemel heb bereikt dankzij Uw aanpak.
Het kan niet anders …

Nooit eerder voelde ik mij zo goed,
terwijl ik hier zo kwetsbaar als een vogeltje voor U sta,
mijn vleugels gespreid hoog boven mij,
mijn pootjes vastgemaakt ver uit elkaar, echter wel aan elkaar,
wanneer U zou willen kunt U alles, maar dan ook alles met mij doen!-


Deze gedachte brengt mij terug op aarde,
deze gedachte samen met het afzwakken van het geluid welke Uw voetstappen zijn.
-Niet weglopen Meester, alstUblieft, ga niet ver bij mij vandaan,
nu ik hier zo kwetsbaar sta!
Het is mijn aller eerste keer, de eerste keer dat ik mij zo open stel aan U,
maak hier geen misbruik, schaadt mijn vertrouwen, mijn ziel niet, ik zou breken,
sterven, ter plekke, hier … -



U bevrijdt mij uit mijn benarde positie.

U draagt mij naar ons bed,
waar een geweldig liefdesspel tot stand komt,
het donker nog voor mijn ogen,
de collar, zo mooi, zwart en fijn, nog om mijn nek,
bedrijven wij de liefde als een stel,
als twee minnaars welke elkaar weken hebben moeten missen.
U en ik, als jij en ik …
Meerdere orgasmen volgen elkander op,
als U en ik,
doorschakelen van drie naar de zesde versnelling om terecht te komen bij
jij en ik met een snufje Willem en kimmie.



Mijn aller eerste keer, zo in ons huisje ver weg van ons thuis vandaan …
Want ja, in welke land waren wij op dat moment?
In welk land doorstond ik mijn ontmaagding, van vrouw tot submissive,
geheel in het bezit van U, mijn Meester … ik, Uw meisje …



I used to prefer to be lonely
But you seem to be the only one I can’t let go

I know our time is now
Still I tell myself somehow
This thing won’t end as it began
You’re still here when summer ends

This thing
This love won’t end as it began
You’ll still be here when summer ends

Ever since I met you I’ve been waiting for the snow to fall




kimmie
Permalink - 2001 keer bekeken - 0 reacties - Reageer
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn.