|
Zoeken
Online
Inloggen
|
Door Kimmie op 4 Mei 2009 om 1:27
De vlucht over het pad der vele zonden.
“ waar gaat de reis vandaag naar toe, meisje lief? “ “ Beste conducteur, zo’n dik aantal honderd kilometers hier vandaan … , niet heel ver weg, maar net genoeg om de hemel te kunnen aanraken, vandaag “ Kom, en vliegt u met mij mee, over land, over zee want het avontuur ligt ginds achter de horizon. Wie of wat je ook bent, dit is het moment, er ligt meer voorbij die grens dan je ooit denken kon! In elke hoek wacht een verhaal dat je nooit hebt gehoord. Gooi je angst overboord, doe wat je moet doen en wees maar niet bang! Kom, en vliegt u met me mee, over land, over zee want het avontuur ligt ginds achter de horizon. Wie of wat je ook bent, dit is het moment, er ligt meer voorbij die grens dan je ooit denken kon! Kies wie je bent, speel je een schurk of een held, ben je een mooie prinses of speel je jezelf … In dat geval ga ik het liefst door als mijzelf, want zo voel ik mij namelijk tijdens zo´n dag als vandaag … “ Conducteur, Ik ben vast op weg naar Zijn woonplaats, niet zover van ons eigen huisje vandaan, waardoor we hopen meer tijd met elkaar te kunnen doorbrengen. Niet reizend in Zijn auto, maar pure netto samenzijn tijd op locatie! “ Het wordt ons eerste weerzien sinds ons zogenaamd afscheid van de laatste keer, waardoor ik op de één of andere manier vele andere kriebels voel sinds vanochtend mijn wekker mij vertelde dat het tijd werd om op te staan. Ja, het zijn kriebels welke lijken op nerveuze, zenuwachtige trekjes, welke je krijgt zo vlak voor één of ander examen. Maar ook voel ik hoe de vlindertjes in mij wakker worden op hun blaadjes en hun dagelijkse ochtendgymnastiek uitoefenen in mijn maag. Heerlijk zo’n nerveuze verliefde prikkels door mijn lijf, het maakt dat je doet leven, geniet van dit leven! En dat bij elkaar opgeteld doet mij stralen, maakt mij blij, vrolijk en zalig gelukkig! "Oh want Conducteur, zo op weg naar Hem, wil ik u best vertellen, weet u wat Hij betekent voor mij? Nou daar kan ik heel kort over zijn, kort maar krachtig: He’s a falling star. He’s the getaway car. He’s the line in the sand, when I go too far. He’s the swimming pool, on an August day. And He’s the perfect thing to say! And He plays it coy, but it's kind a cute, oh when He smiles at me you know exactly what He’s doing! Please don't pretend that He doesn't know it's true. Cause you can see it when He looks at me. And in this crazy life, and through these crazy times, it's Him, it's Him … He makes me sing. He’s every line. He’s every word. He’s my everything! " Nee, ik ga geen liefdesverklaring de lucht in gooien, nee, niet deze keer! Ik wil graag vertellen over mijn dag. Meester, U weet het vast nog wel, die dag, weer zo’n dag, via Uw bekend terrein, naar ons huisje, ons huisje in het bos. “ Lieve conducteur, neemt u even plaats, dan vertel ik het ook aan u! “ Kom, vliegt u met mij mee … Over het pad der vele zonden, zoveel … zoveel meer dan zeven … Vanuit mijn aangeleerde houding: geheel voorover gebogen op de grond, sta ik op en verplaatst Hij mij naar het smalle bedje in deze ruimte, deze ruimte, zó compleet! Dit maal kan ik Hem zien, Hem volgen, iedere stap Hij van mij vandaan zet, iedere gezichtsuitdrukking, iedere blik in Zijn mooie ogen, ik maak het mee … helemaal van a tot z! Hij bindt Mijn voeten aan beide uiteinden van het bed vast, met een dun touwtje, niet al te strak, doch kan ik geen kant op wanneer Hij het koude voorwerp naar binnen schuift … Meester, U heeft naar mijn mening geen idee wat dit met mij doet, wanneer mijn onder lichaam dusdanig opgerekt wordt, wanneer ik het koude materiaal tegen de warmte van mijn nat gedeelte van mijn lijf voel glijden. Het bezorgt mij een gevoel alsof ik hoog daar boven, ergens heel hoog in de lucht aankom, arriveer en plaats neem voor het meemaken van de mooiste opera aller tijden! Meester, dít zijn mijn dromen, mijn kindertijd dromen, de dromen welke ik reeds had toen ik nog veilig thuis woonde bij mijn ouders, droomde vanuit mijn eigen bed, droomde over de spelenderwijs, stoute ik. Die vele middagen in het afgesloten kamertje van Anika, samen met haar. De fantasie die destijds spookte door mijn kleine geest, het spelen met elkaar op allerlei stoute manieren, op de meest gekke plekjes een kind kan verzinnen. Deze droom maakt U meerdere keren werkelijkheid, meerdere keren op een dag als vandaag. Ik beschouw deze handeling als één van de meest ultieme fantasieën mijnerzijds … Fantasie naar werkelijkheid! U besluit het fijn geniepig handje op Uw zweep zijn werk te laten doen, te beginnen bij mijn openstaand vrouwelijk plekje. Ik schrik! Mijn handen reageren en willen U van deze kwelling weerhouden door het in zijn geheel tegen te houden … U besluit resoluut deze bescherming tevens vast te binden aan de andere twee uiteinden, net iets hoger dan mijn hoofd. Duwt mijn benen uit elkaar en vervolgd Uw plan, Uw aanpak welke reeds begonnen was. Mijn lichaam, over haar geheel, vangt deze klappen op. Oh Meester, ik dank U voor Uw mensenkennis, Uw weet, Uw kennis, Uw feeling in deze! Echter heeft U naar mijn mening geen idee, niet díe kennis wat deze handeling, deze fijn scherpe tikken bij mij teweeg brengen. Nee Meester, dat heeft U niet … U slaat geen enkel gevoelig plekje over, tikt deze een aantal maal achter elkaar, raakt deze op een dusdanige manier, fijn en scherp, dat ik bij mijn weten geen onderlichaam meer kan bezitten. Dit is, mijn inziens, één grote vloeibare massa geworden! Het kan niet anders, dat moet gewoon zo zijn. Want ja wederom geef ik toe, heel stiekem vertel ik U dit, tegen U alleen, dat dit één van die dromen was, die kinderdromen, één van deze fantasieën, destijds in dat kamertje van Anika, opgesloten en wel … Ik had haar zoveel jaren terug willen vragen: “ onderzoek mij, lieve Anika,! Doe dit als een Dominant! Onderzoek mij, pijnig mijn zo kwetsbaar kinderlijf! Doet het alsjeblieft, lieve Anika … doe het: lief! Doch zo voelbaar, voor mij … “ Uiteraard wist mijn kleine geest destijds dat dit een akelige vraag zou zijn, dat ik deze niet behoor te stellen. Vandaar ook dat het bij een droom, een fantasie bleef, een verlangen … Maar had deze zelfde kleine kindergeest ooit durven dromen, denken en weten dat dit haar stond te gebeuren, op haar lag te wachten, zo’n dikke 25 jaren later? Ik sluit mijn ogen. Een teken van genot. Een terug trekken van mijzelf naar een andere wereld! U slaat geen gevoelig lichaamsstukje van mijn lichaam over. Mijn vrouwelijk plekje (het meest gevoelig), mijn benen aan iedere zijde, mijn buik, mijn borsten … terwijl ik al kronkelend, kreunend en genietend zweef boven ons twee … Liggend op dit smalle bedje, in deze ruimte, deze ruimte, zó compleet! I've been living underneath my skin, everything I felt I kept it in. It carried all the words without a sound, it got to me, it almost got too loud. A miracle looking in my life … Ik kijk naar mijzelf, zie hoe ik reageer op Hem, op Zijn aanpak, ik glimlach! Lieve ik, ik wist toen ik eraan begon, nu zo’n negen maanden geleden, welke vorm dit zou kunnen aannemen, in welke hoedanigheid dit zou kunnen gaan groeien, dat het mijn leven zou gaan veranderen, dat mijn lang gekoesterde wens, werkelijkheid zou worden! I just know your life's gonna change. Gonna get a little better, even on my darkest day. I just know your life's gonna change. Ik zie hoe Hij het vuur aansteekt bij de kaarsen aan de muur, hoor het fijne knetterende geluid van de vers aangestoken lontjes. Ik wacht af … mijn ogen gesloten, weet wat er komen gaat … Druppeltjes, klein, maar ook groot, vallen in een plens op mijn bloot, zo kwetsbaar lichaam … In tegenstelling tot vorige keer hier, hier in ons huisje, voelen deze spetters tot kleine oorsprongen van groot genot, zeer groots genot! Het is een klein pijnlijk goedje wat groots uitpakt, althans bij mij! Mijn borsten, mijn benen, mijn buik: zó gevoelig, doch word ik hier zó wild van! Wild van binnen, álles in mij schreeuwt, nee begrijp mij niet verkeerd, niet het uitschreeuwen van de pijn welke ik zou moeten voelen (?), nee maar mijn binnenste ik schreeuwt het uit, schreeuwt naar meer! Mijn fijn plekje word niet overgeslagen … Ik schrik, ik verwacht het wel, ik zie het aankomen. Ik voel hoe de warmte van het licht zich verplaatst naar een hoogtepunt boven dit plekje, maar toch, ik schrik! Weer ... Mijn benen willen sluiten. Zij lijken hier zelfs heel even de kans voor te krijgen, totdat zij zien, die blik in Zijn ogen, de zo strenge, dwingende blik. Zijn hand welke hen tegenhoudt, weerhoudt om dicht te klappen, om de spetters van het kaarsvet op te vangen alvorens zij de kans krijgen te vallen op mijn scherpst gevoeligst plekje, mijn meisje, mijn lief fijn heuveltje van genot. Een waarschuwing lees ik in Zijn ogen. Dit mag geen tweede keer gebeuren: -Open! Open die benen!- Met een gevolg binnen enkele seconden, wederom die schrik, doch niet zo pijnlijk als verwacht, het is een heel klein prikje, een druppeltje, welke ervoor zorgt dat mijn deurtjes tot opwinding zich volledig openstellen, openslaan! Waarna pure opwinding uitmondt in de meest zoetste sappen, mijn sap, mijn sap, pure opwinding! Het handje op Zijn zweep maakt het geheel af, doet er nog een schepje bovenop, bewerkt mijn, met kleur versierd, lichaam … Raakt deze nog een aantal keren goed aan, fijn en scherp, fijn, scherp, echter niet pijnlijk, maar zo zalig strelend! Zo goed! Zo raak! From this moment life has begun. From this moment you are the one. Right beside you is where I belong. From this moment on. From this moment I have been blessed. I live only for your happiness. And for your love I´d give my last breath. From this moment on! “ Lieve conducteur, ben ik te volgen? Heeft u zo’n verhaal reeds eerder gehoord? Begrijpt u nu waarom u mij iedere keer weer aan treft in deze trein, op weg naar Hem, naar Hij, Hij, waarvoor ik deze gevoelens koester, waarmee ik deze avonturen beleef … Het verhaal is nog niet ten einde … “ Kom, en vliegt u met mij mee … nog heel even dat stukje verder. Over het pad der vele zonden, zoveel … zoveel meer dan zeven … Ik voel hoe U, Meester, mij bevrijd van de touwen rondom mijn enkels, rondom mijn polsen. Ik verplaats mij op een dusdanige manier, dat ik in de mogelijkheid ben om U volledig in mij op te nemen, U op mijn best kan proeven en U op Uw aller lekkerst te kunnen laten genieten, genieten van de volle lippen van mijn mond, Uw lichaamsdeel te kunnen ontvangen in het meest gastvrije thuis. Voorovergebogen slaagt deze actie, zonder enkel probleem! Tot U actie onderneemt en besluit dit spel voort te zetten door mij op mijn knieën plaats te laten nemen op de grond. Mijn gezicht ter hoogte van Uw genot. Maar juist vanwege deze verplaatsing, in combinatie met Uw hand achter mijn hoofd, Uw andere hand aan het begin van mijn haren, juist vanwege deze andere houding, komen al mijn kleine paniekjes tezamen in één grote trechter, neemt dit gevoel de overhand en wint! Wint van mij, van kimmie, ja zelfs van mijn Meester, zelfs tegen Hem gaan zij stressen, gek doen, vervelend doen en zorgen zij wederom ervoor dat ik slechts één woord uitspreek: “Nee!” Een harde Nee! -kimmie, verdorie toch, laat dit toch niet gebeuren- spreek ik mijzelf toe. Ik schreeuw het zelfs nog een keer uit, misschien dat het zal helpen, dat het mijn laatste kans is deze situatie nog te redden!? Het is te laat! Een paniek reactie uit zich bij mij niet anders dan het uitbarsten in tranen, ook al is het maar heel kort … -kimmie … ... ... ... !- Niet veel later geniet ik van een brute handeling, een hard en ruw liefdesspel, hangend in de sling, welke in het midden van deze ruimte hangt. -Is dit mijn straf of mijn troost?- Ik weet het niet. Voor nu maakt het geen enkel verschil meer. Voor nu geniet ik. Voor later op deze dag neem ik mijzelf voor deze voorgevallen paniek reactie nog een keer, een aantal keren de revue te laten passeren, te overdenken, te bedenken hoe hiermee om te gaan, in het vervolg, de volgende keer … Een afwisseling van geven en nemen, van ontvangen en likken, van harde stoten, tot diepe halen, van zachte tikken met Uw lid in mijn gezicht, tot het schoonlikken in Zijn geheel, afsluitend, in die sling, een brute handeling, een geweldig lekker, hard, ruw, vol genot, geen pijn, puur uit lust opgebouwd liefdesspel, als twee geliefden wel eens doen, zo heel af en toe, een beetje vaak. Ik word genomen door U, Uw hand bij mijn hals, een vernauwing bij mijn luchtweg, dát beetje extra wat ervoor zorgt dat de explosie, nog meer explosieven bevat, nog meer na schokt dan anders, nog langer duurt en veel meer heftiger aanvoelt … Terwijl mijn lichaam komt op dat ene hoogtepunt, hoor ik een engel zingen in mijn oor: Ik wil vandaag de lucht versieren en haar kleuren geven en net zo mooi zijn zoals jij en ik roep de regen en de zonnestraal en ik fluister dat ik zonder, heel alleen een heel klein mens ben en geen weg kan vinden. Ik zal vandaag een liedje schrijven en ze woorden geven die van jou alleen voor jou zijn. Zing je zacht met me mee, onze woorden en ik weet dat ik straks zonder veel te bang en veel te min ben en niet door wil zingen. Ik ga vandaag van alles kunnen tot de dag voorbij is en ik weet dat ik maar één ding wil dat je mee gaat met mij, bij me blijven want ik weet dat ik straks zonder, niets meer wil en niets meer kan dan alleen maar huilen. Dat komt door jou, dat komt gewoon door jou, je hart zit heel dicht bij mij, je hart zit heel diep in mij, dat komt door jou jouw oogverblindend zijn, je hart zit heel dicht bij mij, je hart zit heel diep in mij! “ Meester, we genieten na, samen op ons bed, daar boven op het zolderkamertje van ons huisje. U liggend op Uw rug, ik kruip in mijn holletje, daar zo warm en zacht, daar bij Uw schouder, bij Uw nek, een kleine centimeter naar boven, iets naar links, ja dáár, dáár is mijn holletje, heel dichtbij U … “ “ Lieve conducteur, ben ik te volgen? Heeft u zo’n verhaal reeds eerder gehoord? Begrijpt u nu waarom u mij iedere keer weer aan treft in deze trein, op weg naar Hem, naar Hij, Hij, waarvoor ik deze gevoelens koester, waarmee ik deze avonturen beleef … Het verhaal is nog niet ten einde … “ Kom, en vliegt u met mij mee … nog heel even dat stukje verder. Over het pad der vele zonden, zoveel … zoveel meer dan zeven … Superbia, Avaritia, Luxuria, Invidia, Gula, Ira, Acedia! Uw vingers zoeken zomaar spontaan hun weg. Alsof zij de weg reeds kennen, alsof zij hier al vaker geweest zijn. Terwijl wij hier naast elkaar liggen, samen op één bed, Uw hand tussen mijn benen, aftastend, voelen, knijpend, plagend, ondeugend, goed, geil … wetend wat er staat te gebeuren … Dit soort volledig verzorgde arrangementen, vips treatment, dit soort handelingen zorgen bij mij voor het beste resultaat! Even heel makkelijk gezegd, kort door de bocht, zonder enige schaamte: het aller lekkerste orgasme! Nee, ik zeg het verkeerd: het aller,- aller lekkerste orgasme! Punt. Klaar. Het zij zo! Het is zo! Het is overweldigend heerlijk … Deze kleine handeling met Zijn vingers, daar … Meester, U wéét waar … “ Lieve conducteur, nog heel even dit: Samen de terugreis naar mijn stad, de stad waarin mijn begin is begonnen. Samen met Hem. Samen nagenietend van deze dag. Voor mij was deze dag een sprong, een bevestiging. Een sprong, al was het maar een kleintje en duurde deze niet al te lang, een sprong omdat ik weer genieten kon, genieten van de pijn waarvan enkel een submissive houdt, de pijn gegeven door haar Meester, gegeven aan haar, omdat zij dit wíl voelen, dit wíl ondergaan, dit wíl ervaren en zij hier tegen opgewassen is. Een bevestiging van de juiste keuze, de keuze van mijn mail destijds, naar Hem, mijn Meester, de keuze om te doen beslissen, het afscheid van vorige keer te vergeten, het overnieuw proberen waard is, dit moois niet te laten vallen, maar ervoor te gaan … Samen in gesprek, genieten van onze verslaving naar elkaar, samen nabespreken van een dag als deze! Een spel, een liefdesspel tussen een Meester en Zijn subje, gecomponeerd door niemand minder dan Hij, dan zij … “ “Lieve conducteur, tot ziens weer, die volgende keer, tot ziens over niet al te lange tijd weer … Oh en lieve conducteur, bewaart u mijn verhaal op een speciaal plekje diep verstopt in u, alstublieft? Want lieve conducteur, ook al ken ik u van zeer dicht bij, ook al weet u wie ik ben, de dochter van een vakman, de vriendin van een partner ... Lieve conducteur, ik weet mijn verhaal is veilig bij u. Ik leg mijn leven in uw handen … ik vertrouw u hierin … Bedankt lieve conducteur Peter, Peter van Loohuys. Beste Peter van bij mij uit de stad … ik vertrouw je blindelings mijn best bewaarde geheim toe …“ Trots, Hebzucht, Lust, Jaloezie, Vraatzucht, Woede, Traagheid … Zeven Zonden en zovele meer … And in this crazy life, and through these crazy times, It's you! It's you! You make me sing. You're every line … You're every word … You're everything … kimmie.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn.
|
BDSMfan