Aan alle mooie dingen in het leven komt een einde. Ook aan het leven zelf trouwens, dus filosofisch beschouwd is alles uiteindelijk eindig. Maar soms eindigen ook dingen die je liever niet had willen zien eindigen.

Waar ik eerder nog vol overgave en trots schreef:
"Door toeval heeft mijn huidige sub kimmie mij gevonden nadat ik vijf maanden 'vrij' ben geweest en ik ben blij dat ze mij gevonden heeft. Wat wij delen, is onbeschrijfelijk en ongekend, het gevoel voor elkaar gaat zo diep dat dit iets is wat ik in geen enkele andere relatie ooit heb meegemaakt. Ondanks het idee wat mensen hebben bij BDSM gaat het emotionele aspect zo diep, dat dit niet te vergelijken valt met welke vanilla-relatie (=normale relatie) dan ook.

Ik ben een trotse Dominant. Ik ben de trotse Dominant van kimmie, zoals ik haar genoemd heb, door wie zij is, door haar persoon, haar onderdanigheid, haar bereidheid om te willen ondergaan voor mij. Simpelweg omdat ik het van haar verlang.

Omdat zij de sturing ontvangt die ze zo nodig heeft om een gelukkig mens te zijn, omdat ze gewaardeerd en geapprecieerd wil worden.

Ik hoop dat ons samenzijn mensenheugenis lang mag duren!

Willem, de trotse Meester van zijn subje kimmie. "

heb ik met pijn in mijn hart deze tekst moeten aanpassen. kimmie en Willem zijn niet meer......

Nadat we een jaar vol overgave ons hebben gestort op de mooie dingen die het leven ons te bieden had, waarin niet alleen de verstandhouding tussen een Meester en zijn subje volop gestalte kreeg, maar ook deze twee mensen en bijzonder hechte, intense en dierbare relatie ontwikkelde die zich uitte in een zeer intieme vriendschap, tussen twee mensen die elkaar pas een jaar kende, maar tegelijkertijd over en weer het gevoel hadden elkaar reeds een leven lang te kennen, twee mensen die aan een half woord genoeg hadden, een oogopslag, of een zuchtje over en weer konden interpreteren, uit een sms konden lezen wat de exacte gemoedstoestand van de ander was..... Ook aan dat alles kan een einde komen.

Zonder teveel details te benoemen (hetgeen voor niemand interessant is en bovendien voor ons erg persoonlijk) hebben zowel privé-omstandigheden (het dubbel-leven) hieraan bijgedragen, omdat het verlangen naar elkaar bij tijd en wijle zo intens groot was, dat dit zijn weerslag vond in het dagelijkse bestaan. Dit dagelijkse bestaan vol met verwachtingen en verplichtingen van de buitenwereld, welke niet open zou staan voor de relatie tussen Willem en kimmie en hun gezamenlijke interesse, maar ook het "gehinkel op één been" om de twee levens in harmonie naast elkaar te laten bestaan.

Lange tijd ging dit goed, maar naar mate de tijd vorderde werd het verlangen doorlopend zo groot, dat het dagelijkse leven hieronder ging lijden. Dit vroeg om bezinning en bezinning leidt tot conclusies. En conclusies leiden tot acties en acties tot gevolgen.

Tel daarbij op het feit dat onze levens zover in elkaar verwikkeld raakte dat er ook zakelijke belangen begonnen te spelen, en daarbij heb ik de verwachtingen van kimmie niet geheel waar kunnen maken. Doordat ik niet alleen, maar ook derden hierdoor bij ons betrokken werden, zonder dat zij dit zelf wisten, is dit helaas niet zo gelopen als we gehoopt hadden. Dit heeft kimmie gekwetst, hetgeen ik ontzettend betreur.

Hoe paradoxaal eigenlijk dat ik kimmie pijn heb gedaan waarvan ze genoot, terwijl ik haar diep heb gekwetst, wat tussen ons in is blijven hangen. Afijn, het spreekwoord "houdt zaken en prive gescheiden" is eens temeer bewezen, helaas niet op een manier die ik voor ogen had, of graag had gewild. Ik zou willen dat ik deze scheiding in tact had gelaten, maar dat is achteraf gesproken en gedane zaken nemen geen keer. Uiteindelijk zal dit op termijn tussen ons vervagen en ik hoop oprecht dat de vriendschap dan blijft bestaan. Ik weet dat de gevoelens over en weer nog steeds erg diep zitten en oprecht zijn, en deze vriendschap zou dit moeten kunnen overleven.

Maar de combinatie van dit alles maakte dat kimmie haar collar heeft afgedaan en daarmee onze BDSM-relatie verbrak. Ik weet dat ze tot op de dag van vandaag twijfelt of dit wel de juiste beslissing is geweest, maar ik denk dat ze op dat moment deed wat haar hart haar ingaf, en dat is altijd de juiste beslissing. Ze weet dat ik haar beslissing respecteer en er graag voor haar als vriend wil zijn. En ik twijfel er niet aan dat dat moment ook wel weer komt.

BDSM is een levenswijze die zich kenmerkt door bijzonder intense gevoelens en emoties, een bijzonder intieme band en het 'rollercoaster' effect, hoge pieken waarin men zich enorm gelukkig voelt, gevolgd door (soms diepe) dalen, welke veel intenser zijn dan in een vanilla-relatie.

Ik heb genoten van het afgelopen jaar. Het voelt alsof het 10 jaar heeft geduurd. kimmie heeft mij zoveel gegeven en we hebben samen zoveel gelachen, gepraat, gespeeld, gebeld, gemaild, gesmst en bovenal genoten van elkaar, alleen hiervoor zal en wil ik haar nooit vergeten. Ze zal altijd een bijzonder plekje in mijn hart blijven houden. Gedurende onze tijd hebben we zoveel gedeeld (ook privé), is kimmie getuige geweest van een zeer bijzondere gebeurtenis in mijn leven, en hebben we alle vreugde en verdriet met elkaar gedeeld.

Daarvoor ben ik haar eeuwig dankbaar en verdient ze deze ode, een ode aan een prachtige vrouw!

"Omnia vincit amor, nos et cedamus amori - Liefde overwint alles, laten ook wij ons overgeven..."

Ikzelf zal mijn BDSM-weg vervolgen als vrije Dominant en ook hierin weer mijn weg weer vinden.

Tot die tijd, en daarna, resten veel mooie en fijne herinneringen!

Willem, September 2009