Zoeken
Online
Inloggen
|
Door Kimmie op 17 Maart 2009 om 14:23
Terwijl de vogels hun ochtend lied zingen,
de druppeltjes van het blaadje vallen, dringt een klein straaltje zon door mijn gordijnen heen, doet een poging mij te ontwaken, ziet dat zij ongelegen komt en keert tevreden terug Op een afstand kijkt zij toe, zij ziet een vrouw genieten, genieten van haar droom, een droom welke op waarheid, op werkelijkheid berust, zij ziet een vrouw genieten, genieten van haar leven, een leven welke op waarheid, op werkelijkheid berust Spreid je benen, kimmie wijd open had ik gezegd! Zijn stem klinkt door de ruimte, de met sfeer verlichte ruimte, aangenaam warm gemaakt door de hoeveelheid kaarslicht welke is aangestoken Met mijn gezicht tegen de muur, mijn armen hoog boven mij, eveneens ver van mijn hoofd verspreid, vast ge-ankert aan twee metalen boeien. Geen donker voor mijn ogen, nee dit maal niet, maar een zwart geverfde muur waar ik tegen aan kijk Ik voel hoe Hij mijn benen spreidt, ver van mijn lichaam, zo naakt en bloot, vandaan Ik voel hoe Zijn vingers mijn kleine met vocht doorlopen heuvel betasten. je bent geil, mijn meisje nu al ben je zo geil - Het spijt mij Meester, wat kan ik er tegen doen? Zie mij hier staan, zo hulpeloos, machteloos en vol verlangen naar U, Uw lichaam, Uw instrumenten welke mij laten lijden, welke ik moet doorstaan. Diezelfde zon, zij die mij wilde doen ontwaken, zij die mij wilde storen, kijkt toe, geniet van dit schouwspel, welke zich voor haar ogen afspeeld: Een vrouw, staand tegen de muur, zo machteloos en volledig overgeleverd aan haar Meester Een schrik, haar lichaam, haar rug, schrikt van de eerste slagen van Zijn zweep, een tweede volgt, snel, om vervolgens over te gaan op een ritmisch muziekstuk van het zwiepen van de zweep, het slaan op haar rug, het gekreun van haar, die vrouw tegen de muur Haar rug. Haar billen. Haar dijen. Haar openstaand, nat, meest erotisch plekje wordt niet overgeslagen door de gemene slagen, het gemene muziekstuk welke Hij uitvoert op haar lichaam, zo bloot, zo open, zo kwetsbaar Gemeen maar zo verrukkelijk in de ogen van Hij en haar! Terwijl zij daar staat, de voetstappen komen dichterbij, een harde ruk aan haar lange haren, Hij trekt haar hoofd in de richting van Zijn lippen, een zoen als troost, vol liefde, een zoen om aan te geven dat Hij trots is, zij trots mag zijn op haar zelf, een klein voorproefje op wat haar te wachten stond die ochtend, die dag. Terwijl de vogels hun ochtend lied zingen, de druppeltjes van het blaadje vallen, dringt een klein straaltje zon door mijn gordijnen heen, doet een poging mij te ontwaken, ziet dat zij ongelegen komt en keert tevreden terug Op een afstand kijkt zij toe, zij ziet een vrouw genieten, genieten van haar droom, een droom welke op waarheid, op werkelijkheid berust, zij ziet een vrouw genieten, genieten van haar leven, een leven welke op waarheid, op werkelijkheid berust Niet lang daarna neemt de zon nog ιιnmaal een kijkje door de gordijnen van mijn kamer, ik ontwaak, zachtjes en zo gelukkig, een hoogtepunt bereikt, tijdens het mooist beschreven muziekstuk van mijn Meester. Deze droom neemt ze mee, deze droom neem ik mee, mee naar mijn volgende ontmoeting met mijn Meester, over niet al te lange tijd kimmie.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn.
|