Een mooie lange vrouw kwam mij tegemoet, vergezeld door haar twee dochters.
Ik was blij haar te zien, na lange tijd,
ik zag hoe haar krullend haar aan het terugkomen was,
terug na vele behandelingen, welke zij de afgelopen tijd heeft moeten doorstaan,
om ervoor te zorgen dat zij in leven blijft.
De meisjes aan haar zijde, beginnende pubers, nog niet zo lang geleden,
mijn oppas meisjes ...

Toen, op dat moment besefte ik weer waar het allemaal om draait,
waar het over gaat in dit leven,
dat ik soms in een bepaalde situatie mijn gevoel misschien heel even moet uitschakelen,
even niet aan moet denken en afleiding moet zoeken om er niet aan te hoeven denken ...

Want was gister, net op dat moment ik haar weer zag, was dat niet zo'n moment,
had ik niet het gevoel van pijn in mijn lijf,
meende ik niet te bemerken hoeveel ik van jullie alle twee houd, tijdens deze pijn ...
Voelde ik geen zeurend stekend gevoel in mijn maagje, mijn buik en hart,
enkel omdat ik in de veronderstelling was dat U en jij onderweg waren naar ...
onderweg waren naar ...

Nee dat was het nog niet zozeer,
het was pijnlijker,
puur omdat ik de gedachte had er iemand in dit land zich aan het voorbereiden was voor U,
onderweg waren jullie alle twee naar elkander,
toch? Was dat niet weer zo'n moment?

En dat terwijl we nog geen week geleden elkaar hadden gezien,
van elkaar hadden genoten,
bewust een volgende afspraak plannen over twee weken, nee niet iedere week,
dat zou teveel zijn voor U, voor mij ...
toch? Was dat niet weer zo'n moment?

Ja, ik had het gevoel van wel ...
Mijn speurneusje stak ik uit,
mijn voelsprietjes naar voren,
ja, het was weer zo'n moment ... (meende ik)




Tot ik haar zag, die mooie lange vrouw,
genietend van het stralende weer, dat ze weer naar buiten kan,
zich beter voelt dan ze zich in tijden heeft gevoeld,
tot ik haar zag,
zij tezamen met haar twee bloed mooie meisjes aan haar zijde ...


Toen besefte ik mij, hoeveel ik van jullie houd,
waar het in het leven om draait,
wat de essentie ervan is,
dat ik mijn gevoel heel af en toe moet uitschakelen,
denken aan iets anders,
nee kimmie, niet aan jezelf denken, niet deze keer,
maar laat deze man, welke ZOVEEL (!!) voor je betekent, genieten van het leven,
zoals het leven bedoeld is ...

Genieten, net als deze vrouw, van deze dag,
haar dag,
in dit geval,
Zijn dag, Zijn ding, Zijn leven ...

Iets viel van mij af, toen ik dit moment tot mij door liet dringen,
het verdriet,
de pijn,
de steken,
het zeurende rot gevoel los liet,
toen op dat moment viel er iets van mij af,
het moment ik hen zag ... zag genieten van het leven, zoals het eigenlijk bedoeld is!




Meester, ondanks de drukte welke Uw leven over enkele tijd onderste boven,
van links naar rechts en weer terug, gaat doen draaien,
ondanks de drukte van alle mensen om U heen,
van groot naar klein, klein naar groot,
welke verbonden zijn met U … of niet,
ondanks deze drukte,
ondanks dat U Uw liefde zult gaan verdelen, over wie dan ook in Uw leven,
van groot naar klein, klein naar groot …
Zou U dan heel misschien, heel af en toe,
op zoek willen gaan,
ergens verborgen in een fijne ronding in Uw hart,
op zoek willen gaan naar een klein beetje liefde voor mij?

Want gelooft U mij, over enkele tijd, ben ik slechts:

A face in the crowd.
You probably don't know me, as I don't stand out.
And I'm sure your heart doesn't beat for me, no ...

And when you're cold and lonely, they are not my arms …
You long to feel around you to keep you safe and warm.
No, I'm just a face in the crowd, you can't see.

Save a little love for me …
And I'll save my love for you.
My face in the crowd.

I'm wearing our initials around this heart of mine.
I don't need no proof, to know that you are there …

My heart is strong and my wings are wide.
I'm true to all my colors and I wear them all with pride.
I am your face, your face in the crowd.

So save a little love for me …
‘Cause I'll save my love for you.
My face in the crowd.

I can feel your heartbeat, you can hear my voice!
You touched my soul and my soul touches yours!
We make a promise somewhere down the line!

Somewhere down the line …

And I'm sure, I know without a doubt,
I'll find your face in the crowd.
I'll never let this feel inside,
and no one can put my faith aside,
and I'm sure, I know without a doubt,
I'll find your face in the crowd!
Your face in the crowd!

I'll find your face in the crowd!
Your face in the crowd!

I'm just a face in the crowd … in your crowd!




Deze gedachte maakt mij bang, angstig,
akelig stil en
leeg van binnen.
Deze gedachte spookt te vaak door mijn té warrig en overvol hoofd,
Iedere keer, steekt deze gedachte de kop boven water en gaat zoeken,
speuren, denken en doen …

Ik gedraag mij als een zielig meisje, zielig …
vol zelf medelijden om dit zó, op deze manier weer te geven.
Na het denken, dit dus te doen,
maar toch, toch wil ik U laten weten,
wát het met mij doet,
waaróm het dit met mij doet,
dát het dit met mij doet.

Echter, ben ik van mening dat hetgeen wij samen hebben opgebouwd,
een oer stevige fundering met ons eigen huisje erop,
hetgeen wij samen delen,
onverwoestbaar is …

Niet omver geduwd te krijgen is door een iemand uit het land, zij,
een zij voor die spiegel, mooi makend voor U, mooi makend voor die ene afspraak met U.

Niet te vergelijken is met zij, welke over een niet al te lange tijd Uw leven ondersteboven gaat gooien,
zo lief bedoeld,
zo uit pure onschuld en aanhankelijkheid …

Niet te vergelijken vanwege de meest grootste portie " houden van "
wat U voor haar voelen gaat.
Niet te vergelijken vanwege haar schoonheid, vanwege haar totale compleetheid!

Nee, maar waarom dan toch deze angst, dit akelig stil en leeg gevoel,
zo af en toe binnen in mijn lijf?




Het is voor het eerst in mijn leven dat ik dit gevoel een naam geef,
het is voor het eerst in mijn leven dat ik dit gevoel kan plaatsen,
het is voor het eerst in mijn leven dat ik dit gevoel voel …
het is het gevoel dat jaloezie heet! Puur en echt!

De jaloezie in mij maakt mij bang, angstig, akelig stil en leeg!
De jaloezie in mij is bang voor het grote menigte gevoel, een nummer,
just a face in your crowd!
De jaloezie in mij is bang om U te verliezen aan al deze schoonheden,
de schoonheden, deze dames om U heen, hoe groot, hoe klein zij ook mogen zijn …

Het is een feit,
De jaloezie in mij is geboren, nog niet zo lang geleden,
Akelig om dit te moeten voelen,
vervelend om toe te geven,
maar U Meester, U mag er trots op zijn!

Trots dat U dit bij mij teweeg heeft gebracht.
Trots dat U dit gevoel heeft doen ontwaken,
laten bevallen en heeft laten uitgroeien tot dit grootse in mij,
vandaag de dag!

Echter, ik laat het los, ik heb het verteld,gezegd en
geschreeuwd van de internet daken, het is nu van mij af!
Ik laat het los, laat het gaan en varen ver van mij vandaan …

Geen speurneus acties meer, geen voelsprietjes meer die uit gaan staan
tijdens een afspraak laat in de middag, bij stiltes van Uw kant,
bij akelige “ ik voel het gewoon “ gevoelens,
nee, ik laat het los …




Iets valt nu van mij af, nu ik dit moment tot mij door laat dringen,
het verdriet,
de pijn,
de steken, de leegte, de stilte, de akelige stilte,
het zeurende rot gevoel,
nu op dit moment valt er iets van mij af,
het moment ik tegen mij zelf zeg:

“ laat het leven lopen zoals het loopt, geniet ervan en
laat de anderen om je heen dit ook doen,
neem het hun niet kwalijk zoals zij dit ook jou niet kwalijk nemen,
geniet van het leven, zoals het leven eigenlijk bedoeld is te leven! “


Meester, een kijkje in mijn doosje vol spinseltjes,
welke ik wekelijks open en een duikje in neem,
welke ik één voor één ga over spinselen, bij deze de laatste keer,
het werkt verlossend, voor mijzelf!

Geestverhelderend en met name rustgevend …


Een innige zoen, kimmie,
a face in your crowd, it’s my pleasure!